புதிய அரசியல் கட்சி நிர்வாகி மீதான எஃப்.ஐ.ஆர் ரத்து: "அரசியல் மாற்றுக் கருத்தை வெறுப்புப் பேச்சாக முத்திரை குத்த முடியாது" - சென்னை உயர் நீதிமன்றம்

புதிய அரசியல் கட்சி நிர்வாகி மீதான எஃப்.ஐ.ஆர் ரத்து: "அரசியல் மாற்றுக் கருத்தை வெறுப்புப் பேச்சாக முத்திரை குத்த முடியாது" - சென்னை உயர் நீதிமன்றம்

அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் கீழ் வழங்கப்பட்டுள்ள பேச்சுரிமையின் எல்லையை வலுப்படுத்தும் விதமாக, சென்னை உயர் நீதிமன்றம் ஒரு முக்கியமான தீர்ப்பை வழங்கியுள்ளது. 

தமிழக வெற்றிக் கழகத்தின் பொதுச் செயலாளர் (தேர்தல் பிரிவு) ஆதவ் அர்ஜுனா மீது பதிவு செய்யப்பட்ட முதல் தகவல் அறிக்கையை (FIR) நீதிமன்றம் ரத்து செய்தது. "வன்முறையைத் தூண்டும் வகையில் இல்லாதவரை, அரசியல் ரீதியான மாற்றுக் கருத்துக்கள், அவை எவ்வளவு காட்டமாக இருந்தாலும், அது 'வெறுப்புப் பேச்சு' (Hate Speech) ஆகாது," என்று நீதிமன்றம் தீர்ப்பளித்துள்ளது.

கரூரில் நடந்த கூட்ட நெரிசலில் கட்சித் தொண்டர்கள் மீது போலீஸார் தடியடி நடத்தியதைத் தொடர்ந்து, ஏற்பட்ட மனவேதனையில் திரு. அர்ஜுனா வெளியிட்ட சமூக ஊடகப் பதிவின் அடிப்படையில் இந்த வழக்கு எழுந்தது. அந்தப் பதிவில், இலங்கை மற்றும் நேபாளத்தில் நடந்த இளைஞர் புரட்சிகளை ஒப்பிட்டு, இங்கும் "ஆட்சியை அகற்ற" அதுபோன்ற ஒரு எழுச்சி தேவை என்று அவர் குறிப்பிட்டிருந்தார்.

இதை எதிர்த்து, சென்னை பெருநகர காவல்துறையின் சைபர் கிரைம் பிரிவு, பாரதிய நியாய சன்ஹிதா (BNS), 2023-ன் பிரிவுகள் 192 (வேண்டுமென்றே ஆத்திரமூட்டுதல்), 196(1)(b) (பகையை வளர்த்தல்) மற்றும் 197(1)(d) (தேசிய ஒருமைப்பாட்டிற்கு குந்தகம் விளைவித்தல்) ஆகியவற்றின் கீழ் எஃப்.ஐ.ஆர் பதிவு செய்தது. இந்தப் பதிவு வன்முறைக்கான நேரடி அழைப்பு என்று போலீஸார் தரப்பில் வாதிட்ப்பட்டது.

தீர்ப்பு: "லட்சுமண ரேகை"யை வரையறுத்தல்

இந்த வழக்கை விசாரித்த நீதிபதி ஏ.டி. ஜெகதீஷ் சந்திரா, எஃப்.ஐ.ஆரை ரத்து செய்து 21.11.2025 அன்று உத்தரவிட்டார்.

மனுதாரரின் வார்த்தைகள் அரசியல் ரீதியாக ஆத்திரமூட்டும் வகையிலும், காவல்துறையின் வரம்புமீறலை விமர்சிப்பதாகவும் இருந்தாலும், அது ஒரு குற்றச் செயலாகக் கருதப்படுவதற்கான "லட்சுமண ரேகையை" (Lakshman Rekha) தாண்டவில்லை என்று நீதிமன்றம் சுட்டிக்காட்டியது. "மனுதாரரின் ட்வீட் அரசியல் மாற்றுக் கருத்தின் வெளிப்பாடே தவிர, அதை எந்த வகையிலும் வெறுப்புப் பேச்சு என்ற வகைக்குள் கொண்டு வர முடியாது என்பதில் இந்த நீதிமன்றத்திற்கு எந்த ஐயமும் இல்லை." — நீதிபதி ஏ.டி. ஜெகதீஷ் சந்திரா

1. மாற்றுக் கருத்தா அல்லது தூண்டுதலா? (Dissent vs. Incitement)

ஒரு கருத்தை ஆதரிப்பதற்கும் (Advocacy) வன்முறையைத் தூண்டுவதற்கும் (Incitement) உள்ள வேறுபாட்டை நீதிமன்றம் மீண்டும் வலியுறுத்தியது. சட்டப்பிரிவு 19(1)(a) தொடர்பான உச்ச நீதிமன்றத் தீர்ப்புகளை மேற்கோள் காட்டி, அந்த ட்வீட் எந்த குறிப்பிட்ட சமூகத்தையோ, சாதியையோ அல்லது மதத்தையோ குறிவைக்கவில்லை என்றும், ஆயுதம் ஏந்தச் சொல்லும் நேரடி அழைப்பு அதில் இல்லை என்றும் நீதிபதி குறிப்பிட்டார். இது விரக்தியின் வெளிப்பாடே (Hyperbolic expression) தவிர, அரசுக்கு எதிரான போர் சதி அல்ல என்று நீதிமன்றம் கருதியது.

2. "மனவேதனை" காரணி (The "Anguish" Factor)

மூத்த வழக்கறிஞர் டாக்டர். அபிஷேக் மனு சிங்வி அவர்களின் வாதத்தை ஏற்றுக்கொண்ட நீதிமன்றம், அந்தப் பதிவு போடப்பட்ட சூழலை (கரூரில் நடந்த தடியடி சம்பவம்) கணக்கில் எடுத்துக் கொண்டது. மேலும் அந்தப் பதிவு சிறிது நேரத்திலேயே நீக்கப்பட்டது என்பதையும் சுட்டிக்காட்டி, கிரிமினல் குற்றச்சாட்டுகளுக்குத் தேவையான "குற்றவியல் நோக்கம்" (Mens Rea) இதில் இல்லை என்று நீதிமன்றம் தெளிவுபடுத்தியது.

3. BNS பிரிவுகளின் பயன்பாடு

புதிய பாரதிய நியாய சன்ஹிதா (BNS) சட்டத்தின் கீழ் வரும் வழக்குகளுக்கு இந்தத் தீர்ப்பு ஒரு ஆரம்பகால விளக்கமாக அமைகிறது. "பகையை வளர்த்தல்" (Promoting enmity) என்பதற்கான வரம்பு மிக உயர்ந்தது என்றும், அரசின் செயல்பாடுகளை விமர்சிப்பது மட்டுமே பிரிவு 196 BNS-ன் கீழ் குற்றமாகாது என்றும் இது தெளிவுபடுத்துகிறது.

வழக்கறிஞர்களுக்கான முக்கியத்துவம்

அரசியல் கருத்துரிமை மற்றும் சைபர் குற்ற வழக்குகளில் வாதிடும் வழக்கறிஞர்களுக்கு இந்தத் தீர்ப்பு ஒரு முக்கியமான ஆவணமாகும். இது உறுதிப்படுத்துவது:

 * இலங்கை/நேபாளம் போன்ற வெளிநாட்டு ஆட்சிகளுடன் ஒப்பிட்டுப் பேசுவது உவமையே தவிர, தேசத்துரோகம் ஆகாது.

 * "உடனடி அச்சுறுத்தல்" (Immediacy of threat) இருக்கிறதா என்பதே கிரிமினல் பொறுப்பைத் தீர்மானிக்கும் காரணியாகும்.

 * பொதுமக்களின் சார்பாக அதிருப்தியை வெளிப்படுத்த அரசியல்வாதிகளுக்கு ஒரு குறிப்பிட்ட அளவு சுதந்திரம் உள்ளது.